تغافل پسندیده

برای شجاعت،اندازه ای است که اگر از آن اندازه زیادتر شد، تهور می‌شود.«امام حسن عسکری علیه السلام».تهور و بی باکی باعث می‌شود که افراد به کارهای خطرناک بپردازند و از دقت کافی و ژرف نگری لازم در امور برخوردار نباشند.این مسئله همانند آفتی خانمان سوز،نعمت شجاعت را به صفت ناپسند تهور تبدیل خواهد کرد.امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرماید:آفت شجاعت،ضایع نمودن ژرف نگری است.انسانهای شجاع چون ترس و بیم به خود راه نمی‌دهند،از مشکلات و سختی‌های آینده نمی‌ترسند؛از این رو بدون ژرف نگری و آینده نگری و برنامه‌ریزی به میدان‌های دشواری گام می‌نهند که در برخی از موارد موفق و در بسیاری از مواقع با شکست روبرو می‌شوند.آفت نیرومند،ضعیف شمردن دشمن است«امام علی علیه السلام»افراد قوی و توانمند هیچگاه نباید از کینه و توطئه دشمن غافل شوند و به تصور اینکه به راحتی می‌توانند دشمن را از بین ببرند و نابود کنند،او را نادیده بگیرند و با خیال آرام به خواب فرو روند.کوچک شمردن دشمن برای همه خطرناک و مسئله آفرین است.انسانهای ترسو از دشمن ضعیف و ناتوان غول می‌سازند و انسان‌های بی‌باک دشمن را حقیر و ناتوان می‌پندارند.مثلا یک فرمانده نباید خود را در مقابل دشمن ببازد،در عین حال نباید دشمن را به حدی ناچیز بشمارد که از خطر او غافل شود. فرمانده‌ای که در حال جنگ است نباید در اوج قدرت و اطمینان و آمادگی نیروها و تجهیزاتش دشمن را کوچک تصور کند،بلکه باید بداند دشمن همیشه از همان نقطه مطمئن به او ضربه خواهد زد؛از این رو لازم است هر لحظه خود را برای رویارویی با دشمن آماده سازد. منبع: بحارالانوار، ج۶۶،ص۴٠۷_غررالحکم، ج۱،ص۲۷۳ تغافل پسندیده...